எண்ணப்பத்து

அணிகொள் வேலுடை யண்ணலே நின்றிரு
வடிகளை யன்போடும்
பணிகிலே னகமுருகி நின் றாடிலேன்
பாடிலேன் மனமாயை
தனிக்கிலேன் றிருத் தணிகையை நினைக்கிலென்
சாமிநின்  வழிபோகத்
துணிகிலே னிருந்தென் செய்தேன் பாவியேன்
துன்பமும் எஞ்சேனே
திருவாகிய இறைவன் ஒளியானவன் இருக்கும் தணிகையை -
குற்றம் தணியும் கை இரு கண்ணை நினைக்கவில்லையே!
வேல் கொண்ட முச்சுடர் ஒன்றான உன் திருவடிகளை அன்போடு
பணியவில்லையே! மனமுருகி மனம் இருக்கும் இடம் கண் -
கண்ணீர் பெருக்கி உருகி பாடி ஆடவில்லையே! மனமானது
மாயையால் அலை கழிக்கப்படுவதிலிருந்து மீண்டும் தணியும் கையை
மாயையால் அலைக்கழிக்கப் படுவதிலிருந்து மீண்டும் தணியும்
கையை தணிகையை பற்றவில்லையே! சாமி - ஒளியே - அருட்பெருஞ்ஜோதியே உன்வழியே - விழிவழியே உள் உள் போக துணியவில்லையே! என் செய்வேன்
எத்துன்பம் எங்கனம் தீரும்!

நின் காலை பிடிக்கவும் கருணை நீ செய்யவும் கண்டு
கண் கழிப்பேனோ - பாடல் 2

இறைவா உன் கால் - திருவடி - என்இருகண் நான் பிடித்தால் நீ
கருணை செய்வாயே, என் கண் ஒளியை நான் பற்றற்ற நீ என்னை
பற்றிக் கொள்வாயே! அதை - உன் ஒளி அழகை நான் கண்ணார கண்டு களிப்பேனே!

மயிலின் மீது வந்தருள்தரும் நின் திருவரவு கயிலை
நேர் திருத்தணிகையம்பதி  - பாடல் 4
நான் கண் மணியில் - திருவடியில் - நினைவை நிலை நிறுத்தும் போது முருகன் - அழகான பலவர்ண ஒளியாக காட்சி தருவான்.

திருத்தணிகை மலை கயிலை மலையே திருவாகிய சிவம் நம் குற்றம்
தணிகையில் வெளிப்படும். சிவம் இருக்கும் மலை தானே கயிலை -
திருக்கை லாயம்.

குளங்கொள் கண்ணனும் கண்ணனும் பிரமனும்
குறிக்கரும் பெருவாழ்வே
தணிகையம் பதியில் வாழ்தேவே  பாடல் -8
என் குற்றம் தணிந்த என் இரு கண்ணில் வாழும் ஒளி தெய்வமே
நீயே கண்ணனும் முக்கண்ணனான சிவன் - கண்ணனும் கிருஷ்ணமணியான
திருமால் - பிரமனும் வினைகளை உருவாக்கும் படைத்தோன் ஆகவும்
விளங்குகிறாய். நம் கண்மணியே சிவன் விஷ்னு பிரம்மாவாகியே
சிவலிங்கம். கண்ணே - கட்டி முடிக்காத சிவலிங்கம்.